Wet Normering bezoldiging Topinkomens gaat voor Vaststellingsovereenkomst!
Werkneemster is van 1 oktober 2006 tot 1 juni 2014 in dienst geweest bij werkgever, laatstelijk in de functie van directeur. De aanstellingsomvang bedroeg 88%, tegen een salaris van € 5.027,62 bruto. Op 21 maart 2014 hebben partijen een vaststellingsovereenkomst gesloten ter beëindiging van het dienstverband. Overeengekomen is dat de arbeidsovereenkomst eindigt per 1 juni 2014 en dat werkgever aan werkneemster een beëindigingsvergoeding betaalt conform de kantonrechtersformule (C=1) van € 81.437 bruto. Werkgever heeft een bedrag van € 66.000 bruto voldaan en weigert met een beroep op de Wet normering bezoldiging topfunctionarissen publieke en semipublieke sector (WNT) de volledig overeengekomen vergoeding te betalen. Kern van het geschil betreft de vraag of werkgever, in het licht van de bepalingen van de WNT, de overeengekomen beëindigingsvergoeding dient te betalen.
De Kantonrechter oordeelt dat nu de WNT van toepassing is op deze situatie, een beroep van de werkneemster op de uitzonderingsbepaling van artikel 7:902 BW die bepaalt dat zelfs dwingend recht kan worden opzij gezet indien het gaat om een beëindiging van onzekerheid op vermogensrechtelijk gebied, niet opgaat omdat het hier betreft een onzekerheid omtrent de toe te kennen beëindigingsvergoeding door de Kantonrechter. Bovendien acht de Kantonrechter de regeling in strijd met de openbare orde omdat de wet er van uit gaat dat de enige uitzondering die wordt toegestaan betreft de door de kantonrechter toe te kennen vergoeding.
Met andere woorden hadden partijen beter kunnen afspreken dat zij de vergoeding via een "pro forma" procedure zouden doen laten bevestigen door de Kantonrechter.
Heeft u vragen of opmerkingen, neemt u geruct contact op met Sicco van Steenwijk, specialist arbeidsrecht, email: s.van.steenwijk@vanslagmaat.nl of tel: 06-51346686
De Kantonrechter oordeelt dat nu de WNT van toepassing is op deze situatie, een beroep van de werkneemster op de uitzonderingsbepaling van artikel 7:902 BW die bepaalt dat zelfs dwingend recht kan worden opzij gezet indien het gaat om een beëindiging van onzekerheid op vermogensrechtelijk gebied, niet opgaat omdat het hier betreft een onzekerheid omtrent de toe te kennen beëindigingsvergoeding door de Kantonrechter. Bovendien acht de Kantonrechter de regeling in strijd met de openbare orde omdat de wet er van uit gaat dat de enige uitzondering die wordt toegestaan betreft de door de kantonrechter toe te kennen vergoeding.
Met andere woorden hadden partijen beter kunnen afspreken dat zij de vergoeding via een "pro forma" procedure zouden doen laten bevestigen door de Kantonrechter.
Heeft u vragen of opmerkingen, neemt u geruct contact op met Sicco van Steenwijk, specialist arbeidsrecht, email: s.van.steenwijk@vanslagmaat.nl of tel: 06-51346686
STEL EEN VRAAG
Vragen over arbeidsrecht? Wacht niet te lang en stel ons uw vraag!
STEL UW VRAAG:
TELEFONISCH
Vul uw naam en telefoonnummer in.U wordt op werkdagen binnen 24 uur
teruggebeld door een advocaat.